هموطن عزيزم،امروز مي خواهم قدري از آنچه در دلم مي گذرد براي شما بگويم ومنظورم تنها بازگوكردن مطالب براي كسي است كه مي دانم گوش شنوا دارد.

من هم مثل شما و ساير هموطنان، عاشق ايران زمين هستم و از طرف ديگر به اندازه ي كافي عواقب زندگي در يك حكومت مذهبي را تجربه كرده ام؛ ولي اين دليل بر آن نمي شود كه چشم خود را بر روي بسياري از واقعيت هاي تاريخي ببندم و با يك لجبازي كودكانه منكر بسياري از مسايلي شوم كه به واقع در كشورم و براي ملتم اتفاق افتاده است؛ يعني درست همان كاري كه بسياري از هموطنان ايراني چه در داخل و چه در خارج از كشور به آن مشغول شده اند.

چه کیفی داشت منم ثروتمند بودم. فکرش رو بکن چقدر چیزهای قیمتی توی دنیاست. چه احساسی داره آدم یک الماس درشت رو توی دستش بگیره و احساس کنه مال خودشه. چشمهات رو ببند و سعی کن یک لیست از تمام چیزهای با ارزش دنیا تهیه کنی. از کوه نور گرفته تا مبل های جدیدی که توی طهران تولید می کنند و به اسم مبلهای ترکیه به مردم غالب میکنند.

به نظر میآید که این سؤال بسیار اساسی است، ولی اگرکمی دقیق تر بنگریم متوجه خواهیم شد که این سؤال ثانویست، یعنی سؤالی مهم تر قبل از پرداختن به این که چه باید کرد وجود دارد “مشکل چیست؟” و اگر ما به این پرسش جواب درست، دقیق و کامل بدهیم به جواب چه باید کرد هم نزدیک تر می شویم زیرا تشخیص، نیمی از درمان است و گاه تمام درمان.