|
نوشته شده توسط روح انگیز-ی
|
|
جمعه, 26 شهریور 1389 12:38 |
|
تعداد بازدید :2705 |
|
من كلمه صلح را مركب از سه حرف با معنا مي دانم ، "ص" آن صفا ، يعني روشني و يكرنگي. " ل" آن لاله يعني چراغ بلور پايه دار كه در آن شمع مي گذارند تا اطراف را روشن كند و "ح" آن را حيات يعني زندگي. پس كلمه صلح يعني صفا ، روشني و زندگي. پس چرا بشر از آن گريزان است ؟
آيا بشر از جنگ، ويراني، نابساماني، گرسنگي و اضطراب خسته نشده است؟ يا شايد هم خسته شده ولي نمي داند از كجا شروع كند. شايد هم از خودخواهي و غرور نابجا نمي تواند آن را قبول كند. واقعا" بدون در نظر گرفتن روابط و ضوابط كداميك از اين دو كلمه بهتر است؟ "صلح" يا "جنگ"؟ دربدري يا سامان داشتن ، اضطراب يا آرامش ، گرسنگي يا سيري ، عفت و عصمت يا فحشاء ، پاكي يا اعتياد ، خرابي يا آبادي ، خوشحالي و سرور يا غم و اندوه . بايد اول تعصب و غرور را بدور افكند و بعد پاسخ داد. آيا فكر كرده ايد اگر "صلح "جايگزين "جنگ" شود ؛كره زمين و حتی كرات آسماني چند سال آتي به چه صورت در مي آيند ؟ آيا اگر محيط زيست در اثر مواد شيميايي ، بمب ها ، رفت و آمد كشتي ها ، ريختن مواد نفتي و شيميايي در درياها ، آلوده شدن جنگلها و روستاها نابود شود ؛ چه بر سر بشر خواهد آمد ؟ آيا با ديدن اثرات بمباران اتمي در شهرها ، زجر و دردي كه ساكنان آن تحمل مي كنند، زميني كه ديگر در آن حتی علف نمي رويد؟ مي توان به صلح نيانديشيد؟ اگر انرژي و هزينه اي را كه صرف تهيه تجهيزات جنگي مي كنيم ، صرف تربيت فرزندان بكنيم ، چه اتفاقي مي افتد؟ كدام ارزشمند تر است ؟ در دنيايي كه صلح برقرار باشد، ديگر كسي را به كسي آزاري نيست. ديگر كسي درد و رنج را تجربه نمي كند. مرزي نخواهد بود كه سر آن دعوا شود كه اينجا مال من است و آنجا مال تو . من بايد در رفاه باشم چون در طبيعت خوب و قشنگ قرار گرفتم و منابع زيادي دارم و تو چون در بيابان هستي بايد از تمام نعمتهاي خدا محروم بماني . در دنياي صلح، همه در پي آنند كه مشكلات يكديگر را حل كنند. ديگر سفيد و زرد و سرخ، همه يكرنگ اند و همه گلهاي يك باغ . ديگر كودكان بي گناه كه حتی معني بمب را نمي دانند بي سرپرست نخواهند شد. در چنين دنيايي، آيا شعله هاي آتش و دمار و فرياد و ضجه ی بشر به گوش كسي خواهد رسيد؟ آيا انسان شاهد گرسنگي و بيماري همنوعان خود كه جنگ به ارمغان آورده، خواهد بود؟ آيا افراد معتاد كه در گوشه اي افتاده اند باز هم مشاهده خواهند شد؟ آيا دختران بي گناه و بي پناه كه در اثر نابساماني و گرسنگي در گوشه خيابان ايستاده اند و خود را با هزاران بزك براي خودفروشي آماده كرده اند، باز هم ديده خواهند شد ؟ آيا فرزندي براي تأمين زندگيش مجبور به دزدي و تحمل زجر و شكنجه از سوي والدين خود خواهد شد ؟ آيا پدر و مادري براي نداشتن مخارج فرزندشان حاضر به فروش او خواهند بود؟ آيا دكتر قسم خورده حاضر به خيانت به بيمارش خواهد شد؟ آيا شوهري زن خود را براي اينكه حاضر به خودفروشي نمي شود تا مخارج منزل را تأمين كند، خواهد كشت؟ آيا افرادي براي فروش مواد مخدر حاضر به آلوده شدن فرزند خود خواهند بود؟ اينها آياهايي هستند كه ارمغان جنگ است و البته با تربيت بشر و ايجاد صلح مي توان اين وضعيت را بهبود بخشيد. دوست من ممكن است در دلت بگويي من به تنهايي چه كار مي توانم بكنم؟ مطمئن باش اگر از خانواده ات شروع كني كم كم شاهد موفقيتت در طايفه و در كشورت خواهي بود و آنگاه خواهي ديد كه گلهاي صلح زيادي را كاشته و گلستاني بوجود آورده اي. موفق باشي دوست خوبم.
|
