بيا با يك قلم مو / جهان را آبي وسر سبزسازيم. به جاي بغض وكينه / بيا تا مهرباني را كمي پر رنگ سازيم. بيا با يك مداد شمعي كوچك / به جاي خون وخونريزي / به دريا ماهي قرمز فرستيم.
بيا با آن قلم مويي كه با برگ درختان سبز گشته/ به روي زندگي رنگي بزن كه،دست او بي نبض گشته. قلم مو را ميان آبي دريا فرو بر / براي مردمان يك لحظه آرامش ز آبي ها بياور/ قلم مو را بگير و تو كنون / يك طرح نو زن . *** تمام حرفهاي مردمان / بي معني و آهنگ گشته / دل ما هم براي خنده هاي كودكانه تنگ گشته . ببين اينجا پر از جنگ وفساد است / دل مردم پر از رنج وعناد است. ببين اينجا دل دريا كمي كم آب گشته /برايش آسمان آنقدرباريده / دگربي تاب گشته. نمي دانم چرا عشق از زمين / شوق از دل مردم جدا گشته. قلم مو را بگير وطرح نو زن / بگو كه آن خوشي هاي گذشته بازگشته.
|