|
گزارش سازمان بهداشت جهانی که روز چهارشنبه منتشر شد حاکی است یک سوم بیماریها در کودکان زیر پنج سال ناشی از آلودگی های محیط زیستی است.
در این گزارش که اولین نمونه از نوع خود است و به بررسی وضعیت بهداشتی در هر کشور می پردازد و از این که وضعیت محیط زیست در کشورهای فقیرتر بدتر از سایر کشورهاست ابراز نگرانی شده است. سازمان بهداشت جهانی می گوید با بهبود وضعیت محیط زیست می توان از حدود 13 میلیون مرگ در کشورهای مختلف، پیشگیری کرد. سالیانه می توان زندگی چهار میلیون کودک زیر پنج سال که اغلب در کشورهای رو به توسعه زندگی می کنند را با تامین آب و هوای سالم نجات داد. این گزارش در حالی منتشر شده است که در روزهای سیزدهم و چهاردهم ژوئن، کنفرانسی در وین درباره مسائل مرتبط با بهداشت کودکان برگزار شده است. آلودگی های زیست محیطی در اغلب کشورهای جهان به موضوعی جدی در برابر جامعه بدل شده است، در این میان متخصصان می گویند میزان تاثیرات این آلودگی ها بر کودکان شدیدتر و وخیم تر است. آلودگی های محیط زیست به دلیل آسیب پذیری و حساسیت بیشتر نسبت به متغیرهای محیطی، کودکان را بیش از بزرگسالان درمعرض خطر قرار می دهد. تحقیقات دانشمندان در سالهای اخیر حاکی است از آنجا که کودکان و نوزادان بیش از بزرگسالان تنفس می کنند، مواد سمی موجود در هوا را بیشتر از آنها به ریه های خود منتقل می کنند. از سوی دیگر از آنجا که کودکان و نوزادان بیشتر از طرق دهان تنفس می کنند، بیشتر از این جهت در معرض خطر قرار می گیرند. آنها همچنین اوقات بیشتری را به نسبت بزرگسالان در خارج از منزل به ویژه در تابستان که میزان آلاینده ها بیشتر است، سپری می کنند. به عنوان مثال آلاینده های محیطی مانند مس نقش مخربی در استخوان بندی در حال رشد کودکان دارد. نوزادان و کودکانی که در معرض آلودگی هوا قرار می گیرند از بیماریهای مختلفی از سیستم تنفسی و گوارشی گرفته تا عصبی رنج می برند. آلودگی محیط زیست در ایران اسماعیل کهرم، متخصص محیط زیست در تهران در این باره می گوید: "سالیانه 45 هزار نفر در تهران به بیماریهای بدخیم و یا درمان ناپذیر مبتلا می شوند که شماری از آنها نیز جان می بازند." این کارشناس محیط زیست می گوید حذف سرب از بنزین گام مهمی در کاهش آلودگی هوای تهران بود که اگر همراه با آن، معاینه فنی خودروها توسط پلیس راهنمایی نیز جدی تر گرفته می شد، می توانست در کاهش آلودگی هوا موثرتر نیز باشد. آقای کهرم می گوید تمرکز زدایی و بهره برداری از وسایل نقلیه عمومی با کیفیت مناسب برای شهر تهران از راه حل های مناسب در این زمینه است. وی می گوید در حال حاضر با توجه به وجود حدود دو و نیم میلیون خودرو و بالا بودن سطح تولید زباله و مواد سمی، عملا شهر تهران غیر قابل زیست شده است. به اعتقاد این کارشناس محیط زیست، آلودگی های تهران و اغلب شهرهای بزرگ ایران سبب شده است که خطری بالقوه برای سلامتی کودکان به وجود بیاید. در همین حال ناصر کرمی روزنامه نگاری که در زمینه محیط زیست فعالیت می کند می گوید عملا در سالهای اخیر برنامه همه جانبه ای در زمینه پیشگیری از ابتلای کودکان به بیماریهای مختلف ناشی از آلودگی محیط زیست وجود نداشته است. آقای کرمی می گوید به دلیل آنکه آلودگی هوا در ساعات اولیه صبح شدید تر است و ذرات خطرناک سمی در سطح پایین وجود دارند، کودکانی که در این ساعات به مدارس می روند بیش از بزرگسالان در معرض خطر قرار دارند. این روزنامه نگار می گوید با توجه به اینکه براساس آمار رسمی سالیانه بین هفت تا نه هزار نفر به علت آلودگی هوا در تهران جان خود را از دست می دهند و برنامه ای هم برای حفاظت از کودکان در دست اجرا نیست، این شهر اصولا جای مناسبی برای زندگی کودکان نیست. ایرج خسرونیا، متخصص بیماریهای داخلی در تهران نیز با اشاره به وضعیت کودکانی که از خانواده های کم بضاعت هستند و یا در جنوب شهر تهران یا شهرهای آلوده زندگی می کند که از امکانات کمتری برای کنترل و پیشگیری از آلودگی های محیطی در آن مناطق برخوردارند، می گوید که در اغلب موارد این کودکان بیشتر از سایر کودکان در معرض خطر هستند. آقای خسرو نیا معتقد است که سازمان های غیردولتی باید در این زمینه نقش فعال تری ایفا کنند و دولت نیز با کنترل شدیدتر خودروهای آلوده کننده هوا، دور کردن کارخانه ها از شهرها و بهبود بخشیدن به وضعیت پاکسازی محیط زیست شهری و روستایی و تامین آب سالم، به مقابله شدید با وضعیت نامناسب کنونی بپردازند.
|
.gif)
