من نمي دانم

                            و همين درد مرا سخت مي آزارد

         كه چرا انسان اين دانا

                             اين پيغمبر

        در تكاپوهايش

                          - چيزي از معجزه آنسوتر-

       ره نبردست به اعجاز محبت 

                           چه دليلي دارد؟

       چه دليلي دارد 

                       كه هنوز

                                  مهرباني را نشناخته است

                                 و نمي داند در يك لبخند 

                                                                 چه شگفتي هايي پنهان است

      من بر آنم كه در اين دنيا

                                خوب بودن – به خدا- سهل ترين كار است

      و نمي دانم

                    كه چرا انسان

                                     تا اين حد

                                                 با خوبي

                                                            بيگانه است

      و همين درد مرا سخت مي آزارد.

                                                                                           "فريدون مشيري"

به نام خدای جنگ

فکر کن سال دیگر همین موقع جنگ شده باشد و فکرکن جنگ جهانی سوم را به راه انداخته باشند. هیچ تصوری از بمب اتمی ندارم و خدا می داند که در آن ذره ی کوچک تر از ذره چیست که می تواند، من، تو، او و همه ی جهان را به یک باره تکه تکه کند و  نابود نماید.  بزرگی می گفت: نمی دانیم جنگجویان، در جنگ جهانی سوم با چه  وسیله ای خواهند جنگید، ولی بی گمان در جنگ جهانی چهارم، با بیل و کلنگ مبارزه خواهند کرد.

فکرش را بکن سال دیگر به جای ترانه های خوش صبحگاهی، از رادیو، صدای آژیر خطر بشنوی. فکر کن که باز هزاران هزار سرباز، تفنگ در دست و بمب بر دوش، راهی مرزهای کشورها شوند  و صدها نفر مجروح و زخمی در آن جعبه ی جادويی، به تصوير در آیند و يا تصور کن که کشور تو به قصد کشتن بنده های پروردگار، عازم کشوری ديگر شود و همين بلا بر سر مردم نقطه ای ديگر از کره ی زمین نازل گردد و یا شاید هم در آن سر دنیا قدرتمندی با فشار دادن یک تکمه همه ی انسان ها را به کام  مرگ بفرستد؛ به همین سادگی.

جوان امروز در برابر موجي از ناامني قرار دارد . از طرفي با مدعيان اخلاق و عدالت و صلح روبروست و از طرف ديگر با جنگهاي خانمان سوز، توطئه ها ، دروغ و دزدي و ظلم و اختلاف كه آن مدعيان به وجود آورده اند. فكر مي كند اگر او هم مثل بزرگترهايش از صلح بگويد و عدالت و انصاف، همانند آنان مارك مدعي دروغين مي خورد. با ديدن تعداد زيادي از چنين مدعياني از تمام صلح جويان متنفر مي شود و معتقد مي شود كه اين سرنوشت دنياست كه به دست خود نابود شود و ازادامه راه نااميد مي شود. يكي از دلايل بدبيني جوانان به ديانت بهايي اينست كه بهاييان را همانند مدعيان مذكور مي پندارند. اما بايد ديد آيا بهاييان تنها مدعي صلح و عدالت و اخلاقند و به خاطر نااميدي از دنياي واقعي به يك سري اميدهاي واهي چشم دوخته اند يا مسئله به گونه اي ديگر است.

سالهاست که زندگی کرده ام و رنج بی تفاوتی ها را دیده ام.

کسانی را دیده ام که چشم نداشتند و ادعا می کردند می توانند زحل را زیباتر از آنچه هست ببینند !

آنهایی که گوش نداشتند و می پنداشتند که ترنم باد و باران را می شنوند!

مردمانی را دیده ام که به داشته هایشان بالیده اند و خداوند بر آنان عذابی فرستاد که بدانند دار و ندارشان در دست اوست .