بلوچ هامردماني سخت كوشندكه دركويرگرم وخشك شرق ايران زندگي مي كنند.اكثرمناطق بلوچ نشين ايران داراي آب وهواوشرايط اقليمي سختي است.البته دركناردريا، شرايط كمي بهتراست؛ولي درياهم، بواسطه ي گرمي هواوكم بودن آب شيرين كه ازسرچشمه هاي كوهستاني به آن برسد،به همراه عوامل جغرافيايي ديگرنتوانسته است تأثيرزيادي دراين شرايط بگذارد.به علاوه دراكثرسواحل جنوبي بلوچستان، فاصله ي كوه ودريابسياركم است وميداني به جولان انسان نداده است. شايدبهترين شرايط، آن هم بطوراستثنايي، دراين ميان چابهاراست. چابهاررابه نظرمن مي توان هندايران ناميد،هم به لحاظ تشابه آب وهوايي ومهمترازآن به لحاظ تنوع قومي. من درهيچ جاي ايران چنين تنوعي راازاقوام ونژادهانديدم، ازسياه پوست خالص تادورگه وچهره هايي كاملاًشبيه هندي هاوبلوچ وجدگال(قومي ازبلوچ هابازباني كاملاًمتفاوت) واقوام ديگركه ازنقاط ديگرايران بيشتربه مناسبت هاي شغلي آنجاآمده اند.

  خاطرم هست چند روز پيش پشت چراغ قرمز در يكي از چهار راه هاي شهر ايستاده بودم . بي خيال از همه جا و همه كس،  ناگهان كودكي توجهم را به خود جلب نمود . لباسي بسيار كهنه و كثيف به تن داشت با صورتي كه از كثيفي به سياهي مي زد.در اين حين دانه هاي برنج را در دستانش ديدم كه با اشتياق مشغول خوردن آنها بود.اين صخنه مرا بسيار متاثر نمود و دوباره به من ياد آوري كرد كه فاصله طبقاتي در جهان بيداد  مي كند. از يك سو نو جوانان مرفهي را مي بينيم كه بدليل فزوني امكانات اقدام به خود كشي مي نمايند و از سوي ديگر همتايان فقيرشان را مي بينيم كه از گرسنگي جان  مي دهند. عزيزان بيائيداندكي تامل نماييم . چرا در اين جهان پهناور كه حتي در طبيعتش هم تعادل بر قرار است ، در جامعه انساني - كه به قولي اشرف مخلوقات خوانده مي شود - اينچنين صحنه هايي را شاهديم كه همه حاكي از عدم وجود تعادل است ؟ درمان اين درد چيست ؟ شايد اگر ثروتمنداني كه بخاطر زيادت ثروت مورد سوء قصد قرار مي گيرند ، قدري از ثروتشان را در راه خير مصرف مي كردند،  اينچنين نمي شد ؛ شايد اگر افراد به قدر زحمتي كه مي كشند مزد دريافت مي نمودند،  اينچنين نمي شد ؛ شايد اگر وجدان كاري نا ديده انگاشته نمي شد، اينچنين نمي شد و هزاران شايد ديگر ...

سالها قبل یکی از همسایگانم خاطره ای را که در یک تابستان در یکی از سواحل ایالت واشنگتن برایش پیش آمده بود، برایم تعریف کرد . آن ماجرا در ذهن من حک شد و آن را نوشتم . بعدها در کنفرانس نویسندگان نوبت به من رسید که صحبت کنم و احساس کردم دلم می خواهد این خاطره را بخوانم . اینک آن خاطره را که حالا هم درست به اندازه زمانی که آن را شنیدم برایم تکان دهنده است، برای شماهم تعریف می کنم.