اگر یک پسر باشید و برای مشورت، در مورد انتخاب همسر، به نزد یک فرد سالخورده یا فردی بزرگ تر از خودتان بروید ممکن است توصیه های مختلفی به شما بکنند مانند این موارد که سعی کن زنی که انتخاب می کنی "خانواده دار باشه"، "نجیب باشه"، "هم سطح خودت باشه"، "زیبا باشه"، "نجیب باشه" و . . . .ولی یک توصیه هست که در اکثر مشورت ها آن را خواهید شنید "بساز باشه!" توصیه خیلی ساده ایست و در واقع از دو کلمه هم بیشتر تشکیل نشده. اما در پشت همین توصیه فرهنگی خوابیده که قرن هاست رنج و عذاب را برای زنان این سرزمین با خود به همراه آورده.
عادت کرده ایم که همه چیز را سیاه و سفید ببینیم. یعنی اگر چیزی سفید نیست حتماً سیاه است. شاید هم به همین علت پسرها دوست دارند زنشان بساز باشد چون اگر بساز نباشد پس سرکش و عصبی و اهل دعوا و مرافعه است. ولی آیا زنان صرفاً در این دو دسته قرار می گیرند و حد وسطی برای این موضوع وجود ندارد. کلمه "بساز" از ریشه سازش گرفته شده که به معنی جلوگیری از شروع یک جنگ یا دعوا است. ولی در میان مردم این کلمه در موارد دیگری نیز به کار می رود. در واقع زنی بساز نامیده می شود که تحت هر شرایطی لب به شکایت نگشاید و قدرت تحمل هر سختی را داشته باشد. خواه این سختی در مواقع بروز مشکلات اقتصادی یا به دوش کشیدن بار خانواده باشد خواه به علت بروز خشونت از سوی همسر یا دیگر اعضای خانواده جدید باشد. در هر صورت زنی مقبول است که شرایط به وجود آمده در زندگی جدید را بپذیرد و مسئولیت های خودش را به طور کامل انجام دهد. کماکان اکثر ما شاهد این نحوه سازش از طرف مادرانمان بوده ایم و دیده ایم که چگونه دختران را نیز این گونه تربیت می نمایند تا در سن ازدواج به دختری تبدیل شود که خوستگارهای زیادی دارد و بدین سبب بر خود ببالند. اما نمی دانیم که نادانسته نه تنها دختران بلکه پسرانمان را نیز با این طرز تفکر دچار مشکلات از پیش تعیین شده ای در زندگی مشترکشان می کنیم. کسی که به او یاد داده باشند به هیچ چیز اعتراض نکند و هر شرایطی را به عنوان بهترین حالت بپذیرد نمی تواند ترقی کند. چون نمی تواند تشخیص دهد که از جایی که ایستاده جای بالاتری هم هست که باید با سعی و تلاش به آن برسد. اگر زندگی مشترک را پرنده ای ببینیم، زمانی که یک بال فقط بلد است در جا بزند و نمی خواهد با بالا رفتنش احتمالا ً برای دیگران مشکلی به وجود آورد پرنده هرگز از جایش جابجا نمی شود. حال جامعه ای را ببینید که اکثر پرنده های آن نشسته باشند و فقط با یک بال برای پرواز تلاش می کنند. زن باید بساز باشد اما مرد هم باید بساز باشد چون وقتی همیشه یک طرف کوتاه بیاید عقده ها ذره ذره جمع می شوند و نهایتاً در جایی که نباید خودشان را نشان می دهند. زنانی که در زندان به جرم همسر کشی منتظر حکم اعدام هستند زنانی بوده اند که ضرب و شتم ها را فقط تحمل کردند و هیچ کاری دیگری نکردند. زن باید بساز باشد و بداند که چگونه دعواهای کوچک خانوادگی را به آشتی تبدیل کند اما باید حقوق انسانی خودش را هم بداند و بتواند از خودش دفاع کند. حقوقی که برای تمام انسان ها چه مرد و چه زنان یکسان تعریف می شود. زن باید بساز باشد اما باید یاد بگیرد که در چه شرایطی باید تحمل کرد و در چه شرایطی باید همراه مرد خانواده بود و پایه های خانه را استوار نگه داشت و در چه شرایطی باید از بروز یک حادثه هولناک جلوگیری کرد. ای کاش این صفت را از لیست شرایط همسر آینده خارج می کردیم و به جای آن می گفتیم زن باید فهیم باشد یا بهتر بگوییم زن و مرد هر دو باید فهیم باشند و خواهان آسایش و ترقی یکدیگر.
|