شاید بیشتر اوقات با خودمان فکر کرده ایم که چرا بعضی خواسته های ما اجابت نمیشود در حالیکه اغلب شاهدیم که بعضی نفوس بدون کوچکترین زحمتی و یا حرکت سازنده ایبه ثروت و خواسته های کوچک و بزرگ دست می یابند ؟!و یا حتی زندگی خیلی یکنواخت وکسالت بار شده و هر سو که می نگریم ، تکرار موضوعات چراغ ذهنمان را خاموش کرده واندیشه قدرت وسرافرازی از فکرمان رخت بربسته . ویا توان و قدرت اراده از ما سلب شدهو نمی توانیم حتی کوچکترین امور خود را به سادگی انجام دهیم ! و یا وقتی که قدم اولموفقیت را با سربلندی طی می کنیم موج مشکلات و گره های غیر قابل حل بر سر راهمان قدعلم می کند و حتی دردهای جدیدی که انتظار وقوعش را نداشتیم به وقوع می پیوندد . امادر جواب باید گفت که همه چیز به خودمان بستگی دارد ، ونه یک عامل خارجی . نوعتفکراتمان زیر بنای اتفاقات خارجی است . می گویید نه، امتحان کنید .  کلمات منفی بهکار نبرید ، با کسانی که در ارتباط هستید شاخه گلی تقدیم کنید و این عادت را بهصورت هفتگی   در محل کار و یا خانه و حتی همسر و فرزندان و یا دوستان به کار بندید . ویا حتی بدون تقدیم آن به کسی ، آن را روی میز محل کار و یا آشپزخانه و یا اتاقشخصی و پذیرایی بگذاریم . یک هدیه غیر منتظره به فردی که می شناسیم و یا شناختینداریم بدهیم و یا با جمله ای محبت آمیز به دوست یا هر  فرد دیگری نیروی مضاعف بهوی بخشیم .نیت سوء نفوس را با دعای خیر بدرقه کنیم و هر صبح وشام به عمل خود ونتیجه آن واقف و آگاه باشیم. آن وقت است که باید منتظر اعجاز بمانیم و و موج دریایخوشبختی را در وجودمان به نظاره بنشینیم.

حضرت بهاءالله می فرمایند : " کرم حق لا یحصی و فضلش بی منتهی ، ابداً تعطیل درفیض فیاض نبوده و نیست ، حوائج کل را اجابت فرمودهو خواهد فرمود ، اینکه در بعضیاحیان تاخیر شده لاجل مصلحت آن نفس بوده ، البته به احسن از آنچه خواسته فائز شود . ولکن برای نفوسیکه فی الحقیقة به رضایش متمسکند مقامی دیگر مقدر است ، طوبی لهم ثمطوبی لهم . "

از خاطره شدن آنچه اکنون واقعیت است گریزی نیست ، از مبهم شدن آنچه اکنون چون روز روشن است گریزی نیست،

از بهاران عمر که می آیند و می روند - و هر بار به یادمان می آورند که هی! ای آدم! یک سال دیگر هم گذشت! – گریزی نیست ،

انگار همین دیروز بود که خالی از دغدغه های بزرگی و سرشار از دلخوشی های کودکی برای پختن یک سیب زمینی در آتش، به دور از چشم مادر و پدرو هر چه بزرگسال می نامیدیمش ، لحظه ها را می شمردیم و ثانیه هارا می بلعیدیم. یادت می آید پری جان!

داستان خلقت انسان از دیر باز تا کنون، زبان به زبان و نسل به نسل چرخیده و در کتب آسمانی نیز نقل شده است. اما به راستی در پس این حکایات، چه حقیقتی است و این حکایات بیانگر چیست؟ چرا انسان در بین تمام مخلوقات خداوند ،اشرف مخلوقات لقب گرفت؟