هی می پرسد: «به نظرت سوراخ هاش اندازه ی هم دراومده؟»

می گویم: «آخه زیر این همه چسب و گچ و دم و دستگاه، من چه جوری بفهمم؟!»

می پرسد: «حالا طبیعی شده به نظرت؟ سرش رو که خیلی بالا نداده؟ راستش رو بگو... .»

می گویم: «بزار از گچ در بیاد، بعداً معلوم می شه. تازه یکی دوسالی هم طول می کشه تا ورمش بخوابه.»

بزرگترین انقلاب در کجا اتفاق افتاده است ؟ فجیع ترین جنایت درکدام محل به وقوع پیوسته است ؟ وحشتناک ترین جنگ در چه محل روی داده است ؟ بهترین اختراع در کجا ؟ عظیم ترین کشف درکجا ؟ . . .

شاید شما برای هر یک از پرسش های بالا جوابی داشته باشید و محلی تعیین کنید. ولی حقیقت این است که قبل از این که هر کدام از موارد فوق در جایی اتفاق بیافتد در تفکر بشر به وقوع پیوسته است؛ یعنی ابتدا تفکری به وجود می آید وسایر اتفاقات و مسائل، بروزات این تفکر است .

مردم ایران بخصوص جوانان ایرانی و در سطحی وسیع تر بشرّیت و تاریخ بشر از این قاعده مستثنی نبوده و نیست؛ زیرا لازمه هر عملی ، دستور العملی می باشد که ما به آن تفکر می گوییم؛ حال این دستور العمل می تواند سالها قبل از عمل در ذهن موجود باشد، یا در کسری از ثانیه قبل از آن . بنا به مطالب فوق ، اگر نگوییم حادترین ، یکی از حادترین مشکلات جوامع بشری ، تفکر و طرز تلّقی آنان از مسائل پیرامون خود می باشد (اعم از مسائل شخصی یا اجتماعی) که در این مقاله سعی شده تا گوشه هایی از معضلات تفکر مورد بررسی قرار گیرد .

در روزگار ما به معرفت و کسب آن  توجه بسياری می شود. در بيانات فرستادگان خدا، بارها و بارها نوشته های متفاوتی را در اين زمينه می بينيم.

 به طور مثال حضرت محمد(ص) دراین باره می فرمایند:

اطلبوا العلم و لو باالصین

يکی از دوازده تعليم آيين بهايی نيز تطابق دين با علم و عقل است. اگر به تاريخ حیات بشر نظر افکنيم، می بينيم که در صد و شصت سال پیش، جامعه ی علمی به سطح قابل توجّهی رسيده بود. اختراعات و اکتشافات در اوج خود بود؛ مخابرات، برق، نيروی بخار، حمل و نقل، سفرهای هوايی، روانشناسی، علم فيزيک و علم پزشکی به ناگهان متحول شد و در کشورهای مختلف دنيا فلاسفه و محققين و انديشمندان بسياری ظاهر شدند که هر کدام دريايی از دانايی را به دنيای ما آوردند. از قديم تا به امروز، آن چه که در تمام بندگان خدا- به جز عده ای معدود-  يافت می شود و خصوصيت بارز جدايی انسان از ساير موجودات است، «عقل» می باشد. انسان به حکم اشرف مخلوقات بودنش، آگاهی  را به مرور زمان کسب می کند و از اندوخته های ذهنی و فکری خود برای زندگی بهتر بهره می گيرد، زيرا جميع کائنات اسير طبيعت هستند مگر انسان که به ياری علم خود بر طبيعت حاکم است.

همه می گویند نادانی چیز بدی است و علم و دانائی پسندیده ترین و گرانبهاترین گوهری است که یک انسان می تواند داشته باشد؛ اما یک نوع نادانی وجود داردكه نه تنها بد نیست، بلکه بسیار عالی است و صاحب این نوع نادانی باید از داشتن آن به خود ببالد.