|
جمعه, 25 آبان 1386 10:23 |
|
تعداد بازدید :5731 |
|
احساس مي كني تو سكوت لحظه ها گم شدي. پيش خودت ميگي هيچ كس به اندازه من مشكل ندار،ه هيچ كس مثل من بدبخت نيست، وقتي كسي مي خواد باهات حرف بزنه، تو چشماش زل مي زني و متهمش مي كني كه احساست رو نمي فهمه.
من بهت ميگم كه فقط تو نيستي كه اين احساس رو داري. محدوده سني ما معمولا همينطوره. من بيست سالمه؛ همه هم سن و سال هاي ما معمولا همينطورند، حالا كمي بزرگتر يا كوچيكتر.هميشه دوست داريم بهترين باشيم. همه نگاهها طرف ما باشه. اولين فكري كه به ذهنمون ميرسه اينه كه لباسها، آرايش موها و صورتمون مطابق آخرين مد روز باشه. اينطوري حتمًا همه به ما توجه ميكنن.حالا جاي خودت رو عوض كن. بشو يه آدم معمولي. وقتي كسي مياد كه همچين سر و وضعي داره و تو نگاهش مي كني تا باهاش حرف ميزني تازه مي فهمي طرز صحبتش چقدر ايراد داره. حتي چهار تا كلمه ساده رو نمي تونه كنار هم بچينه. اون وقت تمام زيباييهاي ظاهريش برات بي ارزش ميشه. پس تصميم مي گيري از خط مد بياي پايين. يه سرگرمي تازه مي خواي، ميري سراغ دوستي با جنس مخالف {به كلمات دوست دختر و دوست پسر آلرژي دارم}كه هم برات جذابه، هم جديدًا باب شده.يكي رو پيدا ميكني، باهاش حرف ميزني، دردو دل ميكني بيرون ميري، بهش وابسته ميشي، اون هم قطعًا بدون اطلاع خانوادت .بعد از يه مدت مي بيني اون اصلاً اون قدري كه تو قربون صدقش ميري و براش ارزش قائل ميشي محلت نمي زاره. هر چي براش فداكاري ميكني اصلاً به چشمش نمياد. يه روز اتفاقي مي فهمي طرف سرش جاي ديگه گرم بوده ديگه با زمين و زمان قهر ميشي.به خودت و شانس بدت لعنت مي فرستي كه چرا براي تو همچين اتفاقي افتاده؛ ولي من مي خوام بگم تمام دوستيهايي كه سر آغازش تو خيابون، فروشگاه و پاساژ وسينماست آخرش اينطوري تموم ميشه. آخه عزيز من كسي كه به خنده تو مي خنده مطمئن باش به خنده كس ديگه اي هم ميخنده. اون اگه به تو ميخنده به خاطر ظاهرته چون تو رو كه نميشناسه؛ پس عجيب نيست كه فردا اگه كسي ديد كه خوشگلتره با اون دوست بشه. چرا پيش خودت فكر ميكني دوست من نه اصلاً اينطوري نيست. اون منو از جونش بيشتر ميخواد. بر گرديم سر دپرس شدنت كه با همه قهري؛ چون فهميدي دوست عزيزت بهت خيانت كرده. واسه اينكه از اين حال و هوا در بياي ميري سراغ چت؛ با چند نفر آشنا ميشي كه يه مدتي مخت رو كار ميگيرن. بعد ميفهي همشون يه جورايي سر كارت گذاشته بودن. حالا ديگه واقعاً داغون شدي. ديگه هيچي آرومت نمي كنه. حال خودمونيم اگه از اول حرف پدرو مادرت رو گوش ميدادي و طرف اين برنامه ها نمي رفتي چي ميشد؟ دوست من ما فقط تا يه موقعي جوونيم و ظرفيت ذهنيمون بالاست مي تونيم ياد بگيريم، ياد بديم، كارهاي مفيد انجام بديم. مي دونم دلت گرفته؛ منم قبول دارم زندگي فقط ياد گرفتن نيست؛ اما بدون، تفريح هم فقط دنبال دوست بازي و با سر وضعمون ور رفتن، sms بازي و چت هم نيست. تو پيش خودت ميگي من هواسم هست زياده روي نكنم؛ اما اونها اينقدر جذابيت كاذب دارن كه يواش يواش برنامه زندگيت رو كاملا به هم ميزنن.دوست قشنگ من تو وقتي جذابي كه قشنگ صحبت كني، مثل يه ادم تو پر برخورد كني. من جوونهاي زيادي رو ميشناسم كه اين قدر معقول و منطقيند كه تو هر جمعي همه جذبشون ميشن.الگوي من اونها هستند. تصميم گرفتم علاوه بر كارهاي ديگم يه سري كتابهاي روانشناسي و تكنيك ارتباط بخونم .ممنون به حرفهام گوش دادي. ببخشيد ساده و خودموني نوشتم اخه مي خوام خودم باشم، خود خودم. و به اين اعتقاد دارم كه سادگي تنها شيوه اي است كه جواب ميدهد. هيچ گلي را نديدم كه به خودش پيرايه ببندد.قربون قلب مهربون دل پاك و ذهن خلاقت.
|
