|
نوشته شده توسط پايس*آدمي
|
|
چهارشنبه, 16 دی 1388 13:34 |
|
تعداد بازدید :7396 |
|
حيات انسان و نش‍‍أت زندگاني و امتداد آن زيباترين ويژگي عالم آفرينش، با شكوهترين منظره خلقت و كاملترين و عظيمترين حركت بي سكون آن است.... باور اين مطلب كه اكنون همه موجود زنده محسوب مي شيم و در چرخه بيكران حيات هستيم نه مشكله! ونه نياز به انديشه داره ولي از طرف ديگه اينكه چرا و چگونه وارد جريان آن شديم و انجام ما چه سمت و سوئي داره و نهايتاً سر انجام و پايان زندگي ما چه تعريفي مي تونه داشته باشه؟
اين مطلب ديگري است كه بسيار ذهن همه ي ما انسانها را به خودش مشغول مي كنه و البته شايد اگر صرفاً و انصافاً خود ما مي خواستيم سمت و سوئي براي اون مشخص كنيم جز عجز از تصور وبيان، راه و مقصدي جز به منزل اوهام و ابهام نداشتيم، ولي واقع و مسلم اين هست، كه اگر خداوند به واسطه پيامبران و فرستادگانش ما را به عوالم ديگر دلالت نمي كرد، كل منظر حيات پوچ وبي ثمر تصور مي شد و مفاهيم حيات كه در بسياري از موارد در همراهي، تفاهم، تعاون و گذشتن از حق شخصي بجهت منافع عموم و به نيـّت وخاطر ديگران شكل مي گيره رنگ مي باخت و بسياري از رفتارها و اعمال در نهايت وبه اصطلاح عقلائي و عالمانه براي ما موجد اثر و نتيجه اي نمي شد وشايد حتي در قلمرو ادبيات و اسم ورسم هم تعريف ويا اصطلاحي براي آنها بطور معمول و امروزي نداشتيم.... در قسمت و مضمون بياني از بيانات حضرت امير المؤمنين علي ( ع ) ايشان مي فرمايند: اعمال من نه بر اساس ترس از مكا فات عمل ونه به اشتياق پاداش آن است بلكه صرفاً به خاطر حبّ و رضاي الهي است ولي آن حضرت در ادامه مي فرمايند ولي اگر آفرينش بدون نتيجه و غايت و هدفي تصور مي شد منهم علي نبودم و يا نمي شدم. بنا به اين منظور، بر ما پوشيده نيست كه اين حيات گسترده و زيبا هم براي كل ما و هم منفرداً براي تك تك ما وبه اشكال مختلف استمرار داره ودر صفحات و صحنه هاي بي انتهاي عوالم الهي مجسم مي شه و آنچه لازمه ورود مؤثر به شرايط حيات آينده و برتر عالم ديگر براي ما هست، ابتدا معرفت و شناسائي مظهر زمان و سپس عمل به تعاليم الهي و خدمت به عالم انساني براي ما منظور و تكليف شده، به شرايط برتري دلالت مي نمايد كه پس از حيات اين عالم فراهم شده و از طرف پروردگار بدان دعوت و هدايت شده ايم. و البته ما حصل و نتيجه اين انتظار حق از بنگانش در دو نتيجه و موقعيت متضاد براي ما مجسم شده، يعني هر آنچه كه ما عمل مي كنيم مي تواند جايگاه ما را به يكي از دو سوي تعبير شده، يعني بهره مندي از مواهب بيشتر يا عكس آن دلالت كند و يا به همان تعبير معمول بهشت وجهنم تغيير و سوق دهد و يا به سطح وعمق اونها هدايت كرده و يا دور و نزديك كند، و قص الي هذا.... آنچه در اين فرصت اندك، كمي روي اون تعمق داريم عنايت به نوعي ديگر نگرش به اين دو مقوله وموقعيت (بهشت و جهنم) مي باشد، و آن تعبير، اين هست، كه اگر چه بهشت و جهنم دو موقعيت جدا از هم تلقي شده ولي در واقع و الزاماً جدا ازهم نيست. در بياني از بيانات الهي، خطاب به خاطيان و سركشان و تشبيه موقعيت ايشان چنين مي فرمايند: «....از خاك پست تر بلكه هيچ از او بهتر....» اين بيان مرا متوجه به منظري كرد كه نه تنها خيلي از ابهام ها را حل مي كنه بلكه موضع و موضوعي رو براي بنده مجسم كرد كه خالي از لطف نديدم كه براي شما نيز بازگو كنم، و آن مطلب و منظر اين هست: كه ابتدا دوستان موقعيت حاليه را بر روي سياره زمين يا كره خاك تصور بفرمائيد. اين سياره از مجموعه اي عظيم عناصر شكل گرفته كه اين عناصر از بالاترين مرتبه بر روي سطح زمين تا اعماق و ژرفاي طبقات كره ارض پر اكنده و در اشكال و قالبهاي مختلف در هر مكان وطبقه يافت مي شوند و بنظر مي رسند.... حال بخشي از اين عناصر در كالبد موجودات زنده و بخشي از اين عناصر در قالب موجودات غير زنده و فاقد حيات مي باشند. يعني عناصر ي كه در سطح ولايه حياتي زمين هستند يا جزئي از موجود زنده و بهرمند از حيات هستند، يا به نوعي در چرخه حيات با ساير موجودات مشاركت داشته و موجب ويا موجد حياتند، ودر موقعيت پوسته زنده زمين حال يا بخشي از موجود زنده محسوب شده، ويا مثل خاك سطحي بلند مرتبه، در چرخه حيات ساير موجودات بي اندازه لازم و مؤثرند. امّا همين عناصر و مواد در سطوح پائين ترو البته غير قابل دسترس تر در فشار وتعب و گرما وجهنمي گدازنده و فاقد حيات، و عناصري نيز در قعر واعماق بدليل سنگيني جـِـرم در تهايت چالش وفشار، حال آنكه ظاهراً نوعيت عناصر و خواص سطوح و اعماق يكي بوده و ظاهراً تفاوتي نيست. حال تا كي فرصتي و فراغتي حاصل شده عناصر قعر به سطح هدايت شوند و يا به تعبيري جهان تازه بشه و اين عناصر مجدداً در چرخه و فضاي جديد بر روي سطح زاينده و مولد زمين مرتبه اي پيدا كرده و با عناصر زاينده مشاركت كنند و يا حداقل چون خاك وعناصرسطحي موجد حيات شوند و يا مستقيماً از جمله عناصر واجد حيات و مخلوق ممتاز محسوب شوند. پس از اين منظر و ديدگاه، فضاي مفروض بهشت وجهنم نيز مي تواند در اين حال كه يك جا هست براي ما مانند موقعيت عناصر، دو گانه باشد. ويا دو جا تصور بشود، يعني جائي زاينده و بهره بردار از مواهب الهي و در سير و كمالي شاداب و پر نشاط، و درموقعيت مجاور و نزديك در رنج وتعب بيحد و مقدار، تا حال كي شامل غفران واقع بشه و پس از تحمل عذاب و مكافات، با فرا رسيدن رستاخيز و فوراني، جـِـرم و جُــرم سبك بشه و به سطوح زاينده عالم بقاء خروج كرده و در مدار ترقي و فرازهاي فوق تصور آن ارتقاء يافته، پرواز و سير وسلوك نمايند.... و آنگونه كه مظاهر الهي براي ما شرح داده اند، ماهيــت و نوعيت آن عالم فوق تصور ما در اين عالم هست و فشار و البته حسرت وافسوس مدارج و رتبه هاي فوق دسترس و مرتبت كه احساس مي شه بسيار گرانتر.... تصور بفرمائيد فردي كه بدليل كمي يا فقدان قوه بينائي در مقابل منظره وپنجره اي زيبا در طبيعت از درك و حظ كلي آن فضا محروم باشد ممكن است مجاور شخص بينائي باشد كه نهايت حظ بصري را شامل است و بهره مند از آن، همين گونه ساير دوگانگي هاي معمول و مفروض در همين عالم كه شاهد هستيم و ما را به اين منظور دليل و راهنما مي باشند..... مواردي كه مطرح گرديد به جهت نوعي ذهنيت در قالب محسوسات بيان و تصوير گرديد. با امتنان از حوصله شما عزيزان براي اين فرصت.....، درانتها ضمن شكر و ثناء آستان الهي، طلب عفو قصور از ساحت بي كران بخشش نموده وغفران قديم و رحمت جديدش را براي همگان ملتمسم.
|
.gif)
