نوشته شده توسط ترانه
|
سه شنبه, 12 دی 1385 15:36 |
هميشه محروم بود، هميشه به دنبال جايي براي شكوفايي استعدادهايش مي گشت، هميشه مقايسه مي شد، هميشه با عنوان ضعيف و ناتوان تعريف مي شد، آري او زن بود. چرا؟ مگر نقطه ي اشتراك انسان ها در انسانيتشان نيست؟ اگر اينگونه است پس القاب مرد و زن معني پيدا نمي كنند. اگر اينگونه است پس زنان مي توانند پا به پاي مردان حركت كنند و اگر اينگونه است محروميت يعني ظلم. با اينكه امروزه اوضاع اجتماعي و بينش اجتماعي نسبت به زنان بهتر از گذشته شده است اما به جرأت نمي توان گفت كه بهبود يافته است زيرا هستند افرادي كه عقايد گذشته ي خود را حفظ كرده اند و همچنان بر روي آن پافشاري مي كنند.
|
ادامه مطلب ...
|
|
نوشته شده توسط انيسا- د
|
پنجشنبه, 30 آذر 1385 11:18 |
و آنگاه از لطافت و ظرافت خود در روح و جسم زن دمید تا این مخلوق شگرف خود را بیش از پیش در بحبوحۀ رنج زندگی بیازماید و بواسطۀ آن دیگران را نیز آزمایش نماید.
|
ادامه مطلب ...
|
نوشته شده توسط گلی
|
جمعه, 17 آذر 1385 12:16 |
محروم بودن از حق مشروع خیلی دردناک است. به خصوص وقتی از آن آگاهی داریم، می شناسیمش و در طلبش هستیم. از موضع دختر جوان ایرانی صحبت می کنم.
|
ادامه مطلب ...
|
نوشته شده توسط پويا
|
سه شنبه, 07 آذر 1385 21:51 |
پوشش فرای آنکه به عنوان یک نیاز بنیادین مادی برای بشر به حساب می آید، عاملی برای نمایش اعتقاد و شخصیت افراد تلقی می شود و به نوعی پرچم وجودی انسان است . ما می پوشیم و به وسیله نوع پوشش بخشی از هویت خود را به مردمان عرضه می نماییم . چنانکه به عنوان مثال شیوه لباس پوشیدن یک پزشک به خوبی گویای شغل و نقش او در جامعه است. در مورد سایر اقشار جامعه نیز این اصل به کلی صدق می کند و شیوه ها و طرق پوشش سایر افراد را نیز شامل می گردد؛ به گونه ای که ازهر فردی با نوع لباس پوشیدن خاص ؛ ویژگی های شخصیتی و اخلاقی مخصوصی را انتظار داریم . این، در واقع حاصل از هنجار ها و ارزشهایی ناشي مي شودکه بزرگ شدن و زندگی كردن در جامعه ای با فرهنگ و اعتقادات خاص، بر ما عرضه می نماید .
|
ادامه مطلب ...
|
نوشته شده توسط پویا
|
جمعه, 19 آبان 1385 13:38 |
تقدیم به دوست عزیزم : ف.م که اندیشه نگارش مقاله ای با این عنوان را به من داد . زنان از دیرباز در تاریخ کشور ما به دلایل گوناگون در معرض یک نا برابری محسوس قرار داشته اند و همواره سایه مردان را به عنوان افرادی که از لحاظ مقام در رتبه ای مافوق آنان قرار داشته اند، تحمل می نموده اند . بیش از دو قرن نیز از نخستین تلاشهای روشن فکران در ایران جهت احقاق حقوق این قشر بزرگ اجتماع نمی گذرد . این تلاشها که با تغییرات سریع فرهنگی و مساعدت دولت ها نیز هماهنگ گشته است، با وجود موفقیت ها ی فراوان، ارزشمند و تاریخی ؛ هنوز به آرمان نهایی خود که برابری حقوق مردان و زنان است دست نیافته است و اینگونه به نظر میرسد که تا وصول به این مقصود هنوز راه درازی در پیش است .
|
ادامه مطلب ...
|
|
|
|
<< شروع < قبلی 1 2 3 4 بعدي > پايان >>
|
صفحه 3 از 4 |