ورزش بانوان در ايران چاپ
جمعه, 18 خرداد 1386 05:26
تعداد بازدید :11825

زنان ورزشکار در ایران، به رغم ممنوعیت تماشای ورزشهای مردانه و یا اجرای ورزش بانوان در ملاءعام ، به تدریج مسیر خود را باز می کنند.

زنان ورزشکار در ایران، به رغم ممنوعیت تماشای ورزشهای مردانه و یا اجرای ورزش بانوان در ملاءعام ، به تدریج مسیر خود را باز می کنند.

روز 31 مرداد 1377 به عنوان روز پیروزی زنان در تاریخ ایران ثبت شد. چهل زن در سالن حجاب در تهران در مسابقه فوتبال غیر حرفه ای شرکت کردند. از آغاز انقلاب اسلامی در بهمن 1357 تا کنون زنان از شرکت در بازی فوتبال چه به صورت تماشاگر و چه به صورت بازیکن محروم بودند. مهناز امیر شقاقی ، مربی این دوره از مسابقات آموزشی ، با سربلندی و غرور می گوید :"دختران و بانوان ، اعم از محصل و دانشجو ، پیر و جوان ، به دلیل عشقشان به فوتبال به سالن حجاب آمدند."

در جریان رده بندی تیم های فوتبال برای ورود به جام جهانی 1998 زنان شور و اشتیاق فراوانی نسبت به فوتبال از خود نشان دادند. هنگامی که بازیکنان تیم ایران ، به طور غیر منتظره در خانه حریف بر تیم استرالیا پیروز شدند و افتخار ورود به جام جهانی را پیدا کردند ، در تمام ایران یکپارچه ، از پایتخت گرفته تا ده کوره ها ، میلیون ها زن و مور به خیابانها ریختند و جشن گرفتند. یک هفته بعد مراسم استقبال پر شکوهی از قهرمانان در استادیون آزادی برگزار شد. به رقم اعلامیه های مکرر و دولت از رادیو از رادیو و تلویزیون دایر بر قدغن شدن بودن حضور زنان در استادیوم ، پنج هزار زن به استادیوم وارد شدند.این خود واقعه ای شگفت آور بود. چون از 1371 حضور زنان در ورزش های مردانهو بالعکس حضور مردان در ورزش های زنانه ممنوع اعلام شد.

یک بار دیگر ایران چنین هیجانی را در جریان جام جهانی در 21 ژوئن هنگانی تجربه کرد که تیم ایران دو بر یک تیم امریکا در فرانسه و در شهر لیون به پیروزی رسید. همین تا حدود زیادی راه را بر اجازه رسمی فوتبال زنان باز کرد. بازیکن زن جوان تیم ایران می گوید:" ترجیح می دهم فوتبال بازی کنم تا فیلم تماشا کنم."

فائزه هاشمی ( دختر علی اکبر هاشمی ، رئیس تشخیص مصلحت نظام) کارهای بسیاری را در جهت ارتقای ورزش بانوان انجام داده است. اخیراً هم رضایت مقامات دولتی را برای برگزاری مسابقات فوتبال بانوان جلب کرد. خانم شقاقی می گوید : "بانوان می توانند بسکتبال بازی کنند ، ولی فوتبال نمی توانند. مگر چه فرقی میان تماس توپ با دست با پا هست؟"

قبل از انقلاب زنان در همه رشته ها فعال بودند، منتها در سطح ملی و بین المللی تنها در چهار رشته فعالیت داشتند : والیبال ، بسکتبال ، دومیدانی و شنا. بانوان ورزشکار هیچ گاه تشویق یا حمایت نمی شدند. فائزه هاشمی می گوید : " قبل از 1357 زنان باید میان ورزش و حجاب یکی را انتخاب می کردند."

از آغاز انقلاب اسلامی دولی سعی کرد بر ورزش بانوان نظارت کند. یک روزنامه نگار می گوید : حتی میانه رو ها نیز مخالف برگزاری ورزش بانوان در ملاءعام هستند. ورزش بانوان باید تنها با حضور بانوان اجرا شود.

امروز زنان در 25 رشته ورزشی فعالیت دارند. از آن جمله اسکی ، والیبال ، بسکتبال ، پرش ، پاروزنی ، جودو ، ژیمناستیک. جداسازی زن و مرد پیامدهای مثبتی هم در پی داشته است. خانم شقاقی می گوید : " بسیاری از زنان در سالهای اخیر ، حدوداً 16000 نفر در تمام رشته های ورزشی به مقام داوری و مربی گری رسیده اند. برای نمونه امروز در سطح بین المللی 56 مربی زن در رشته والیبال و 6 مربی در رشته شمشیربازی داریم. در ماه های اخیر بانوان در رشته موتورسواری نیز شرکت کرده اند. گزارشگر روزنامه زن می گوید :" دوره های نظری و عملی از سه ماه قبل شروع شده و موفقیت چشمگیری داشته است."

ژیلا امیری ، فوتبالیست زمان شاه ، می گوید :" جدایی زن و مرد در ورزش ، بسیاری از خانواده های سنتی ایرانی را تشویق کرده تا به دخترنان شان که تا بحال اجازه ورزش کردن نداشتند اجازه دهند ورزش کنند." حال امکانات ورزش در اختیار تمام زنان جوان با هر سطح مالی قرار گرفته است.

ولی امکانات بسیار ناقص و کم است. خانم امیری می گوید :" بیشتر مراکز ورزشی مختص مردان است. یک دهم امکانات مردان را ما نداریم. رادیو و تلویزیون هیچ گزارشی درباره ورزش بانوان یا حتی مسابقات پخش نمی کنند. نمایش چنین رخدادهایی در تلویزیون قدغن است و این خود مانعی جدی بر سر راه پیشرفت ورزش بانوان است."

روزنامه زن در این میان استثناء است. در این روزنامه درباره ورزش بانوان گزارش نوشته می شود و زنان را تشویق می کند مه ورزش را تا مرحله حرفه ای ارتقا دهند. فائزه هاشمی ، مدیر مسئول روزنامه زن اخیراً جایگاهی برای دور دوچرخه سواری در پارک جنگلی ایجاد کرده که دختران و پسران در پیست های جداگانه به ورزش دوچرخه سواری می پردازند.

خانم فائزه هاشمی حتی پا را از این فراتز گذاشته و دوره ی بازی های بانوان کشورهای اسلامی را به راه انداخته که تا کنون دو دوره از این بازی ها در ایران برگزار گردیده است. در 1993 ، یازده کشور با 345 زن در هشت رشته ورزشی از آن جمله پرش ، پینگ پنگ ، هندبال و بسکتبال شرکت کردند. در 1997 ، نزدیک به هزار زن از 21 کشور برای رقابت در 13 رشته ورزشی از جمله تنیس ، شطرنج ، ژیمناستیک ، کاراته ، شنا و سوارکاری به تهران آمدند. از جمله کشور های شر کت کننده می توان از سوریه ، ترکمنستان ، بنگلادش ، آذربایجان ، قزاقستان ، اندونزی و کویت نام برد. این رخدادهای ورزشی از تلویزیون با حفظ فاصله نشان داده شد.

این موقعیت برای بانوان در ایران ایجاد شده که حتی با تیم های خارجی به رقابت بپردازند ، هرچند که چندان مهارتی هم نداشته باشند. نشان دادن زنان با لباسهای ورزشی کوتاه جلو مردان مانعی بزرگ بر سر راه ورزش بانوان است. ولی در بازیهای المپیک آتلانتا یک زن در تیم ملی تیراندازی شرکت کرد و در بازی های آسیایی اخیر یک زن ایرانی در رشته اسکی موفق به دریافت مدال برنز شد. اینها دو ورزشی هستند که احتمالاً بانوان ایرانی با شور و اشتیاق برای یادگیری آن سر و دست می شکنند.

افزودن جدید
نوشتن نظر
نام:
ایمیل:
 
عنوان:
قالب نوشته:
[b] [i] [u] [url] [quote] [code] [img] 
 
 
:angry::0:confused::cheer:B):evil::silly::dry::lol::kiss::D:pinch:
:(:shock::X:side::):P:unsure::woohoo::huh::whistle:;):s
:!::?::idea::arrow:
 
کد آنتی اسپم نمایش داده شده در عکس را وارد کنید.
MONI  - ورزش |1387-9-11 03:30:32
ورزش از نگاه ۲
fahimeh  - soal |1387-4-7 23:49:04
ba salam o tashakore faravan mikhastam yek rahname azatun begiram: yek lebase
monaseb mesle lebase ghavasi ke emkan shenaye ye khanum joloye aghayan ra faram
mikonad chetor dar tehran mitavan peyda kard? va aya baraye in emkan jaygozine
digari begheyr az lebase ghavasi hast?
سارا  - علمی |1387-1-22 11:39:35
سلام حال شما خسته نباشید یک مقدمه می خوام در
مورد ورزش بانوان
الهه |1386-9-4 12:12:13
سلام اگر میشه متن بندتری بگذارید
Osip Nawal  - My futures determined by |1386-4-13 17:46:52
Youre really losing i. Osip Nawal.

3.26 Copyright (C) 2008 Compojoom.com / Copyright (C) 2007 Alain Georgette / Copyright (C) 2006 Frantisek Hliva. All rights reserved."