چرا غذاهای مملو از پروتئين سيرکننده است؟

دانشمندان می گويند فهميده اند چرا رژيم های غذايی مملو از پروتئين، مانند رژيم موسوم به 'اتکينز'، به رفع حس گرسنگی کمک می کند.

پژوهشگران وابسته به موسسه تحقيقاتی "اينسرم" (INSERM) در فرانسه می گويند اين يافته ها ممکن است به توسعه معالجات تازه برای اختلالات تغذيه ای کمک کند.

نتايج اين مطالعه که روی موش ها انجام شد در نشريه "متابوليسم سلولی" منتشر شده است.

از قبل معلوم بود که يک رژيم غذايی عمدتا پروتئينی، باعث کاهش فشار گرسنگی می شود و به کمتر خوردن می انجامد.

با اين حال، سازوکاری که باعث می شود پروتئين اشتها را کور کند معلوم نيست.

تحقيقات در گذشته نشان داده بود که افزايش مصرف پروتئين در غذا تاثير کمی بر هورمون های اصلی کنترل کننده گرسنگی دارد.

تيم محققان موسسه "اينسرم" دريافت که تغذيه موش ها با پروتئين زياد، فعاليت ژن های درگير در توليد گلوکز در روده کوچک اين حيوانات را به گونه چشمگيری افزايش می دهد.

کبد افزايش توليد گلوکز را حس می کند و به مغز پيام می دهد. اين باعث می شود موش ها کمتر بخورند.

محققان به سرپرستی دکتر ژيل ميتو، می گويند نمی دانند که پروتئين چگونه باعث افزايش توليد گلوکز می شود.

اما آنها معتقدند پروتئين ممکن است باعث ترشح ماده ای شيميايی (cyclic AMP) که می تواند ژن های مسئول توليد گلوکز را تحريک کند شود.

دکتر سايمون لنگلی-اوانز، متخصص تغذيه در دانشگاه ناتينگهام در بريتانيا گفت: "رژيم هايی مانند اتکينز (Atkins) ظاهرا به کاهش وزن کمک می کنند چون حس گرسنگی را از ميان می برند."

او افزود: "به نظر می رسد موضوع ربطی به پردازش متابوليسمی پروتئين نداشته باشد، بلکه ناشی از اين باشد که کسانی که اين رژيم را دنبال می کنند کمتر می خورند."

به گفته وی منطقی به نظر می رسد که اگر پروتئين به نوعی توليد گلوکز را در روده کوچک افزايش دهد، در آن صورت نروپپتايدها متاثر می شوند و به مغز پيام می دهند که شکم پر است.

با اين حال دکتر لنگلی-اوانز گفت که توليد گلوکز همچنين ناشی از مصرف کربوهيدرات کمتر (مثل نان) در اين نوع رژيم هاست.

دکتر تونی استی ير، متخصص تغذيه در واحد تحقيقات تغذيه انسانی در شورای تحقيقات پزشکی بريتانيا گفت برای شناسايی تاثير مصرف پروتئين زياد در بدن انسان لازم است تحقيقات بيشتری انجام شود.

وی گفت: "بعيد است اين کل قضيه باشد. غير از عوامل روانی و جنبه های اجتماعی، اشتها توسط عوامل متعدد عصبی-شيميايی و علائم هورمونی کنترل می شود."