تعدادپسران درمدارس همچنان بيشترازدختران

سومین ماده "بیانیه جهانی تحصیل برای همه" که در 1990 از سوی 155 کشور تصویب شد، می گوید "فوری ترین اولویت، تضمین دستیابی به تحصیلات برای د ختران و زنان است." ولی گزارش اخیر یونیسف با عنوان وضعیت کودکان جهان در سال 1999، فاش می سازد که تنها در کشورهای صنعتی، برابری بین دختران و پسران در ثبت نام در دبستان برقرار شده است.

نابرابری به نفع پسران هنوز در کشورهای در حال توسعه وجود دارد. از 130 میلیون نوجوان بین 6 تا 11 سال که در کشورهای در حال توسعه به مدرسه نمی روند، 73 میلیون دختر هستند. نابرابری بین دختران و پسران بیش از هر جایی در آسیای جنوبی مشهود است، به دنبال آن آفریقای شمالی و خاور میانه و سپس کشورهای پایین صحرای آفریقا است.

اوضاع در یک منطقه واحد می تواند به شدت متفاوت باشد. در افغانستان، دختران از رفتن به مدرسه منع می شوند، در حالی که در بنگلادش بین دختران و پسران برابری ایجاد شده است و در برخی از کشورهای عربی – مانند اردن، لیبی و تونس – از برابری فاصله چندانی ندارند. در آمریکای لاتین و منطقه کارائیب، تعداد دخترانی که به مدرسه می روند بیشتر از پسران است. بنا به گزارش یونیسف، پسران در ترینیداد و توباگو فکر می کنند تلاش زیاد به خرج دادن در مدرسه چندان کار مردانه ای نیست.

باسوادی دختران، امتیاز است و برتری های واضح و آشکاری دارد. کودکان یک زن تحصیل کرده از سلامت بیشتری برخوردارند و احتمال بیشتری وجود دارد که چنین زنی نسبت به باسواد شدن فرزندان خود کوشا باشد. نسبت به باردار شدن کنترل بیشتری دارد، نقش بیشتری در زندگی اقتصادی ایفا می کند و برای احقاق حقوق خود در خانه و در جامعه بیشتر ایستادگی می کند.

گزارش یونیسف حاکی است که یک رشته اقدامات کلیدی به کاهش نابرابری به نفع پسران کمک خواهد کرد. این اقدامات عبارتند از : استخدام بیشتر آموزگاران زن، ریشه کن کردن و حذف کامل تعصبات جنسی از مواد آموزشی، تامین امنیت دختران در مدارس، چرا که گاهی اوقات دختران در مدارس قربانی مزاحمت های جنسی می شوند، ساختن مدارس در نزدیکی محل های مسکونی در کشورهایی که پیاده رفتن در جاده ها برای کودکان خطرناک است، و تامین تحصیلات مجانی برای ریشه کن کردن برتری طلبی برای پسران و دیگر موارد.