دلبستگی ها و آرزوهای نسل فردای ايران چاپ
چهارشنبه, 13 شهریور 1387 10:53
تعداد بازدید :6615

bbc persian.com

17:12 گرينويچ - دوشنبه 20 نوامبر 2006 - 29 آبان 1385

نسلی که بعد از جنگ هشت ساله با عراق متولد شده اند به گونه ای ديگر می انديشند و در مقايسه با همسالان شان که در دهه اول انقلاب زندگی کرده اند، تفاوت های اساسی دارند. در کل بسياری از آنها پرسر و صداتر از پيشينيان خود هستند و دلبستگی هايشان از جنس ديگری است. در باره همه چيز چون و چرا می کنند و حاضر به اطاعت محض نيستند به همين دليل برخی آنها را "نسل سرکش" می نامند.

تصوير اين نسل تازه از جنگ، بيشتر در بازيهای کامپيوتری خلاصه می شود که اکنون بخشی از زندگی آنها شده است. برخی از آنها ساعت های وقت شان را با اين دستگاه می گذرانند. چه در خانه و چه در کافه های اينترنتی و مراکز بازی های کامپيوتری.

اينترنت يکی از سرگرمی های آنهاست. چت می کنند، سايت می سازند، وبلاگ می نويسند و از آرزوهايشان می گويند. دغدغه های آنها را می توان با گذری بر اين وبلاگ ها ديد.

آنها در اولين فرصت سعی می کنند تا هنر خود را در هک کردن سايت ها و شکستن قفل انواع سی دی نشان دهند.

موسيقی حالا بخشی از زندگی آنهاست. در حالی که هم نسلان آنها در دهه اول انقلاب به دليل برخی سخت گيری ها، آنچنان که بايد نتوانستند از موسيقی بهره بگيرند.

امروز ديدن پسران و دخترانی که تار، سه تار، گيتار، دايره بر دوش از اين سر شهر به آن سر شهر می روند، عجيب نيست. کلاس های موسيقی در اکثر نقاط کشور برپا شده و حتی دستگاه های دولتی نيز در اين کار مشارکت دارند. در کنار اين کلاس های متعدد موسيقی، داشتن معلم خصوصی سر خانه برای موسيقی نيز در اکثر شهرهای بزرگ رسم شده است.

اگر نسل پيشين برای ديدن فيلم های قديمی حتی از داشتن ويديو به دليل جرم بودن، محروم بود حالا در خيلی از خانه های شهری، داشتن ماهواره امری عادی است. تلويزيون های ماهواره ای و به خصوص تلويزيون های ماهواره ای ايرانی که ساعت ها موسيقی پخش می کنند، در گرايش اين جوانان بی تاثير نبوده است.

با آنکه هنوز تلويزيون دولتی از نشان دادن آلات موسيقی اکراه دارد، اين نسل تازه بدون ترس و واهمه، گروه های زير زمينی درست کرده و برای خودشان آهنگ می سازند و در جمع همسالان اجرا می کنند.

در لباس پوشيدن و آرايش پايبند آداب نسل پيشين خود نيستند و دنياي خود را با دنيای بقيه دنيا سوا نمی دانند. آنها به همان شکلی لباس می پوشند و خودشان را آرايش می کنند که بقيه همسالان شان در ديگر نقاط دنيا.

ممکن است نوجوانان شهری بيشتر از همسالان روستانشين خود به امکاناتی نظير کامپيوتر، اينترنت، موسيقی و ورزش دسترسی داشته باشند اما آرزوهايشان يکی است. فرقی نمی کند کجای ايران زندگی می کنند.

ورزش به خصوص فوتبال را دنبال می کنند. چه آنها که در شهر زندگی می کنند و چه آنها که در روستا. طرفداران پروپا قرص تيم ها و ستارگان آنها هستند. اکثر آنها چه دختر و چه پسر لااقل طرفدار يک تيم ايرانی و يک تيم خارجی به خصوص اروپايی هستند. گاه چنان بازی ها و ستارگان فوتبال را نقد می کنند که انگار متخصص وکارشناس فوتبال هستند.

خيلی از آنها می خواهند به جايگاه ستارگان فوتبال برسند و در تيم محبوب شان بازی کنند. شهرت را دوست دارند و برای همين خيلی هايشان آرزو می کنند جای ستارگان سينما باشند.

وجه مشترک ديگر اين نسل تازه که چشمگيرتر از بقيه است يک چيز است، همه آنها می خواهند به سرعت و يک شبه پولدار شوند.

آنها می خواهند راهی بيابند که بدون دردسر به همه امکاناتی که ندارند، دست پيدا کنند.

آرزوی پولدار شدن به طرز عجيبی همه گير است. به خلاف نسل پيشين که دکتر و مهندس و خلبان شدن آرزوی آنها بود و بدون شناخت در پی آن بودند، اين نسل تازه بيشتر چون چرا می کند. جزئيات برايشان بيشتر مهم است. وقتی در باره علايق خود حرف می زند فقط نمی خواهد پزشک يا مهندس شود. برايش رشته تحصيلی و آينده آن اهميتی بيشتری دارد؛ اين که آيا می تواند با اين شغل در آينده درآمد بيشتری داشته باشد و زندگی راحت تر بکند.

بخشی از اين نسل تازه، سياست را بازی می بيند که جذابيتش فعلا در حاشيه های آن می گذرد؛ برای همين در سر به سر گذاشتن و انتقاد از سياسيون حد نمی شناسد. از همه چيز آنها جوک می سازد، از شکل ظاهری تا نوع لباس پوشيدن و حتی لحن حرف زدن. وبلاگ ها و چت روم ها در اينترنت و اس ام اس های تلفنی محل عرضه اين انتقادهاست.

انتقادهای آنها از سياسيون گاه چنان تند است که خانواده ها را نيز به حيرت می اندازد.

همين گروه ظاهرا منتقد وقتی نوبت رای دادنش می رسد سر از پا نمی شناسد و می خواهد به فرد مورد نظرش رای دهد حتی اگر مخالف رای خانواده باشد. دوست دارد به مقام های دولتی برسد و کشور را به اوج موفقيت برساند.

در ميان اين گروه کم نيستند کسانی که معتقدند تنها راه پولدار شدن، وارد شدن به همين گروه های سياسی و رسيدن به مقام دولتی است. به عقيده آنها پارتی و پول يک جا جمع شده است در يک سمت مهم دولتی.

همنشينی با آنها که پر انرژی هستند و آرزوهای بزرگ در سر دارند، مسرت بخش است و البته شگفت انگيز. آنها در برابر هر چيزی که از بالا دستور داده شود مقاومت می کنند و با اعتماد به نفسی باور نکردنی همه چيز دنيا را با هم می خواهند می گويند حقشان است که خيلی چيزها را داشته باشند، و حالا که ندارند بالاخره آن را خواهند گرفت.

افزودن جدید
نوشتن نظر
نام:
ایمیل:
 
عنوان:
قالب نوشته:
[b] [i] [u] [url] [quote] [code] [img] 
 
 
:angry::0:confused::cheer:B):evil::silly::dry::lol::kiss::D:pinch:
:(:shock::X:side::):P:unsure::woohoo::huh::whistle:;):s
:!::?::idea::arrow:
 
کد آنتی اسپم نمایش داده شده در عکس را وارد کنید.
سعادت  - یاددوران |1388-1-16 16:55:06
مقایسه بسیار جالب بود وبنده را به دوران
اولیه انقلاب ومشکلات بیشماری که با طرز فکر
انقلابیون ان زمان داشتیم برد باید در بیشتر
موارد به نسل کنونی افرین گفت که به چنین
بینشی دست یافتند البته باید گفت که این طرز
فکر در بعضی موارد افسار گسیخته وبا سرعتی
عجیب روبه انحطاط وپوچی میرود چون دارای روح
واحساس روحانی کم است که اگر به ان توجه نشود
دراینده نسل جوان تاثیرات سوئی خواهد کذاشت .
جانتان خوش
irandoost |1387-6-15 17:59:10
لحن بخصوصي داشت كه باعث شد تا آخرش را بخوانم.
اينكه علائق نسل من را با نسل اول انقلاب
مقايسه كرده بود برايم جالب بود . تحليل هاي
جالبي هم داشت اما حيف كه آمار دقيقي نداشت
سپیدار |1387-6-15 07:23:33
نمی دانم پشت این جملات آمار های دقیق و تحلیل
های صحیح انجام گرفته یا نه؟ به نظر می رسد
سطحی قضاوت کرده و به عمق ذهن و فکر جامعه جوان
ایران کمتر توجه کرده.

3.26 Copyright (C) 2008 Compojoom.com / Copyright (C) 2007 Alain Georgette / Copyright (C) 2006 Frantisek Hliva. All rights reserved."